12 SENE EVVEL

12 SENE EVVEL Yine böyle bir 10 Haziran günü Artvin- Yanıklı Köyü'ndeki görevimden ayrılıp öğrencilerime ve velilere veda ettiğim gün yaptığım Veda Konuşması: Sayın Veliler, Sevgili Öğrenciler Bugün 10 Haziran 2005. Bugün 13 Eylül'de başlayan 2004-2005 ders yılının son günü. Bugün ayrılık günü. Bugün sevinç günü. Bugün hüzün günü. 16 yıldır köyümüz Yanıklı'da ve 13 yıldır Yanıklı İlköğretim Okulu'nda öğretmenlik yapmaktayken bugün bu okuldaki görevimden ayrılıyorum. Gelecek ders yılında bir daha sizlerle bir arada olamayacağım. Başka semalarda başka yıldızları ışıtmayı sürdüreceğim. Sayın Veliler, sizlerle uzun yıllardır birlikte olduk. Kiminizle arkadaşlık, kiminizle komşuluk ettik. Gün oldu, birbirimizi gücendirdik. Gün oldu, birbirimize destek çıktık. Acısıyla, tatlısıyla tüm bunları artık geride bırakmanın zamanı geldi. Şurası unutulmamalıdır ki, ben sizin çocuklarınızı kendi çocuklarım gibi sevdim. Çünkü eğitimin 'çocuğu sevmekle başladığına ' inananlardanım. Kendi çocuklarım gibi okumalarına çaba gösterdim. Okulun çıkarları için kendi çıkarlarımı feda ettim. Zamanımın büyük bir bölümünü, gecemi, gündüzümü okulda geçirdim. Aman, diktiğim fidanlar susuz kalmasın, aman aydınlık yolcularının önlerine karanlık çökmesin diye. Kısacası ben bu okula ömrümü verdim. Şimdi ayrılırken eskisinden daha donanımlı ve daha verimli bir okulu bırakıyorum. Benden sonra bayrağı devr alacak öğretmen arkadaşımın da daha verimli, daha üretken, daha sevecen ve daha yüreği görev aşkı ile dolu olmasını diliyorum. Benden sonra gelecek öğretmenlerin bu eğitim yuvasını daha ilerilere götürmesini diliyorum. Biliyorsunuz, okulumuz 2000'li yılların başında kapanmış, açılması için ekip arkadaşlarımla mücadele ederek bu ışığın sönmemesine çaba gösterdim. Şurası beni çok gururlandırıyor ki, bu okuldan çıkıp bir üst eğitim kurumuna gitmeyen bir tek öğrencim yoktur. Sevgili Öğrenciler, Ben, size ışığı bırakıyorum. Umarım ki aydınlığı bırakıp karanlığa gitmezsiniz. Ben, size yüreğimi bırakıyorum. Umarım ki yüreğimde kötü izler ve düşünceler inşa etmezsiniz. Gerek öğrencilik, gerek gerçek yaşamınızın çikolata tadında geçmesini diliyorum. Ben, sizleri Hiçbir zaman unutmayacağım. Sizlerin de beni unutmayacağınızı umuyorum. Hepinize kardan ak, aydınlık, günler, mutlu tatiller diler, minnacık yüreklerinizden öpüyorum. Muhammet AVCI/ Oğretmen 2005