Bir Başkadır Ramazan, Yanıklı Yaylasında...

Yaşı kırkın üzerinde olanlar hatırlarlar. Yaz günleri tutulan oruçları, kılınan teravihleri. Ömrü olanlar yine bu uzun ve sıcak yaz günlerinin oruçlu günlerine eriştik. Ama şimdiki Ramazan eskilerine pek benzemiyor. Şimdi eskisi gibi ekip- biçme işleri yok denecek gibi az. İnsanlarımız eskiye oranla çok rahatlar ve kolayca oruçlarını tutuyorlar. Gıda konusu da eskiye göre çok çok iyi. Günler öncesinden yufkalar açılır, erişteler makineyle kesilir ve Ramazan’a hazırlanılır. Eskiden teravih namazları evlerde kılınırdı. Köyün mollaları kıldırırdı. Şimdi ise yaylanın mescidinde beş vakit ezan okunuyor ve din görevlisi tarafından kıldırılıyor. Hanımlarımız da öğleden önce mukabeleye katılıyorlar. Teravih namazlarını ise bazı evlerde cemaatle kılıyorlar. Sahur saati geldiğinde herkes biri birini çağırır ve sahur yemeğini keyifle yer. İmsak ezanının ardından günlük koşuşturma başlar. Sabah olunca ilk sessizliği bozanlar köyün minibüsleri olurlar. Yolcu olanları günün erken saatlerinde evlerinden alırlar. Daha sonra şaşörtler kalkar ve ineklerini sağar, meraya sürerler.Eskiye göre hayvancılık yok denecek kadar az. Dolayısıyla gevrek ve havis de sofralara uzak kaldı. Özellikle bazı günler yaylada kurulan pazarda yaylacılarımız istediklerini alabiliyorlar. Ormanda ve tarla- çayırlarında çalışanlar da erkencidirler. Gün içinde yaylanın düzünde çocuklar top oynarlar ve birkaç yaşlı insan söyleşisini sürdürür. Açıkta yemek yiyen bir çocuğu bile göremezsiniz. Bu da Yanıklı’ya ve Yanıklı insanına has bir özellik olsa gerek. Özellikle tatile gelenler ve bazıları çıkıp yaylanın sırtlarına stres atar ve oksijen depolar. Arada sırada da iftarlıklarını alıp gider bir soğuk suyun başında ailesiyle ve arkadaşlarıyla birlikte iftarını açar. İkindiden sonra yaylada çok sıkı bir biçimde iftar hazırlığı başlar, özellikle çocuklar, şehirlerdeki sıcak pidenin değil, Soğuksu’yun yolunu tutar ve iftar için su taşırlar. İftar yaklaşırken yayla sıklaşır. Hocanın tam ezanı okumasıyla sokakta kimseyi göremezsin, herkes sofrada olur. Yemekler yenir, çaylar içilir, namazlar kılınır ve teravihe koşulur. Mescidin yolu adeta fener alayına benzer. Yaylanın mescidi her gün dopdolu olur. Teravihten çıkışta biraz da gerek mescidin kapısında ve gerek yaylanın meydanında sohbetler yapılır, sigaralar içilir ve havadan- sudan konuşulur. Yaylada bayrama kadar insanlarımız var ve oruçlarını huşu ile tutuyorlar. Gelecek yıllarda ise bayram günlerini de göreceğiz inşallah sağ olanlarımız yaylada. Yayla mevsiminde oruç tutmanın ayrıcalığını siz de yaşayın, inanın haz duyacaksınız. Farkı fark edeceksiniz. 2013 Artvin Muhammet Avcı