HER ŞEY AŞK İÇİN

Öyle ak düştü ki şu saçlarıma

Dağlara bu denli kar yağmamıştır

Senelerdir bir amansız dertteyim

Mevla devasını yaratmamıştır

Tufan koptu gözden akan yaşımdan

Bahar isyan etti bitmez kışımdan

Yer gök titriyordu yalvarışımdan

Mecnun bile böyle yalvarmamıştır

Şu yalan dünyaya aşkı biz yaydık

Biz ikimiz sanki güneşle aydık

Hicran acısıyla yangınlardaydık

Sular kül olmuş ta aşk yanmamıştır

Deli gönül sevdiğini ananda

Güneş söner gönül efkârlananda

Bir sevda şehidi kabre konanda

Acep kimin gözü yaşarmamıştır

Bu dağların yokuşunda, düzünde

Gözyaşı var her sevdanın özünde

Dünya kurulalı şu yeryüzünde

Daha böyle bir aşk yaşanmamıştır

Tahtlar, taçlar gider aşkın elinden

İsyan şarkıları düşmez dilinden

Zengin de, yoksul da bezgin halinden

Bu dünya kimseye yaramamıştır

Sevgilim her gece girer rüyama

Kol-kanat olurlar her gün dünyama

Ana-baba büyük devlettir ama

Hiçbir kimse yarsız yapamamıştır

Diktiğim fidanlar meyve vermedi

Neşe düşlerime bile girmedi

Yanık Ozan hiç baharı görmedi

Aşığın yüreği dört mevsim kıştır

       15 Nisan 2007/Akyazı