Kalk, Hüseyin

Arıyoruz güller açan yüzünü,
Özlüyoruz sevgi dolu özünü,
Arzı temaşa et, aç da gözünü,
    Maveradan ırmak ırmak ak bize,
    Kalk, Hüseyin ne haldeyiz bak bize.
 
Yaktın bizi alev alev köz ile,
Anlatılmaz kalem ile, söz ile,
Bekliyoruz iki çeşme göz ile,
     Yaralıyız, değdi Çelik ok bize,
     Kalk, Hüseyin ne haldeyiz bak bize.
 
Aramızda üç beş gece kal da git,
N’olur yaramıza merhem çal da git,
Bizi de terkine atıp al da git,
   Uçmak istiyoruz kanat tak bize,
   Kalk, Hüseyin ne haldeyiz bak bize.
 
Sana reva mıdır yatmak Ketket’te,
Ne olup bitiyor gör memlekette,
Bir yıllık uykunu bir an terk et de,
     Kaldık karanlıkta kandil yak bize,
     Kalk, Hüseyin ne haldeyiz bak bize.
 
Yanık Ozan, buralarda duramaz,
Garip düştük, kimse bizi aramaz,
Viran oldu, bu el bize yaramaz,
    Bu acıyı reva gördü Hak bize,
    Kalk, Hüseyin ne haldeyiz bak bize.
                 23 Şubat 2010/ Akyazı