ARTVİNLİ ŞAİR MUHAMMET AVCI

Emekli öğretmen Artvinli şair Muhammet Avcı (Yanık Ozan) maşallahı var. Yazmış da yazmış. Yazması alkışlanır. Ama daha çok kitap bastırması alkışlanır. Hem orta boy, hem 280 sayfa. Hiç kolay değil. 68 yıldır yazıyorum. Binlerce değil yüz binlerce yazım yayınlandı. Ne acı gerçek bir kitabım yok. Altıncı sayfada kısa çz geçmişi ile yumuşak tatlı tatlı bakışlı bir resmi var bıyıklı… Kutluyorum yetenekli şairi. Önsöz, kısa tanıtım bölümünü sunuyorum. Aşağıda hep hüzün damlıyor dizelerimden. Öğretmen olsun ya da olmasın şairleri hep tanıtmaya çalışıyorum. Köşemi okuyan Muhammer Bey yazımın sonundaki cep telefonundan aradı. Tanıttı kendini sözlerle dost olduk. 09:30’a kadar öğretmen evindeyim. 11’e kadar AKM’deyim. 03:30’a kadar Ziraat Bankası Merkez Şube Yanında Bulvar Eczanesi’nin olduğu ÇEK İşhanı zemin üzeri birinci kattayım. Kapımda Abdullah Çelik Eğitimci-Yazar yazılı. Gel görüşelim. Konuşalım. Kitabı yanına almayı unutma. İkramlar benden dedim. Geldiler AKMY’ye Adapazarı Kültür Merkezi’ne Aziz Duran iyi ki bu binayı yaptırmış. Her derde deva. Herkesi kucaklıyor, zevk veriyor. Hizmetlerde çok iyi, kızlı-erkekli. Muhammed AVCI (Yanık Ozan): 18.02.1955 tarihinde Artvin İli’ne bağlı Yanıklı Köyü’nde doğdu. İlkokulu doğduğu köyde, orta öğrenimini İstanbul ve Artvin’de gördü. Kars Eğitim Enstitüsü’nü bitirdikten sonra sırasıyla; Hayrat’ta (Trabzon), Terme’de (Samsun), Şavşat’ta (Artvin) ve son olarak Akyazı’da (Sakarya) öğretmenlik yaptı. 2006 yılında emekliye ayrıldı. Artvin’de düzenlenen bir çok yarışmada ödül alan şairin ‘Şavşat’tan nağmeler’ adlı antolojide altı şiiri bulunmaktadır. Evli ve beş çocuk babası olan şair halen Akyazı’da oturmaktadır. YENİGÜN Gazetesi’nin iki çok yetenekli üniversite diplomalı kızımız var. Benim de iki kızım var. Emekli, ikişer çocuklu, onları sevdiğim kadar severim bu iki kızımızı. Şairin birkaç şiirini sizlerle paylaşıyorum. ANILARI ALIP GİDEN YILLAR O kadar dolu ki Yüreğimiz özlemle o kadar Oranlanamayacak bir sevinç, bir heyecan Yakamozlar var gözlerimizin sahillerinde Oruç açıyoruz adeta bugün Yanaklarımızda eriyor hüzün Allah’ım ne büyüksün Neden sonra damlaları Irmaklara dönüştürdün Lale lale İstanbul’da Açıldık yine bugün Rüyalarımız, düşlerimiz bile Islaktır kirpiklerimiz gibi hele Acı-tatlı hatıralar yüklü Limana demir attı gemimiz Islattık denizi buruk, hüzünlü Pare pare yüreğimiz Geçen senelere oldu köprü İçli bir türkü Dile geldi, yandırdı külümüzü Erim erim eridik Neşemiz sürgünden döndü Yıldız yıldız serpilmiştik dağa, ovaya Işıtmak için kenti, köyü Lavlar püskürüyordu yüreklerimizden Lekesiz, berrak ülkülerimizden Adeta Ergenekon’dan çıkar gibi çıktık bugün Rüzgârlarına kaptırdık gönlümüzü Otuzu aşan yılların Yeşeren anıların Orman orman olmuş dünkü fidanlar Yürek yürek açmış kutlu sevdalar O kadar tozluydu ki albümlerimiz Yıkasın belki bu beraberliğimiz 7/8 Temmuz İstanbul AZRAİL BİLMEZ Mİ EV ADRESİMİ Gene gurbet, gene gece yarısı, Gene hüzün, gene hicran mevsimi, Girer penceremden şiir perisi, Başlar sessiz sessiz his merasimi. Kahır kanadını vurdukça cama, Gönlüm liman olur kedere, gama, Gökler çığlığımdan yırtılır ama Kimse duymaz feryadımı, sesimi, Sevilmeden sevmek öyle bir iş ki, Bu azap kalbime nasıl girmiş ki, Yıllar öylesine değiştirmiş ki, Tanıyamaz oldum kendi resmimi. Yarına da bir gün denilecek dün, Ölüm ödülüdür çileli ömrün, Şu fani âlemden göçersem bir gün, Kim terennüm eder acep ismimi? Ayrılık kuşatmış her bir yanımı, Hatırlamam gözyaşısız anımı, Gelip de usulca alsa canımı, Azrail bilmez mi ev adresimi? 21 Şubat 2008/ Akyazı ARTVİNDE VAR Suyu Kevser, yolu taşlı, Yer ararsan Artvin’de var. Bahar gözlü, hilal kaşlı, Yar ararsan Artvin’de var. Güller açar bucağında, Çoruh çağlar kucağında, Ağustosun sıcağında, Kar ararsan Artvin’de var. Şifa olmaz pasta yesen, Kederliysen, yasta isen, Sevdalıktan hasta isen, Nar ararsan Artvin’de var. Güz gelince ederiz toy, Kavurmayla, kebapla doy, Sarıçiçek ve Cilveloy, Bar ararsan Artvin’de var. Kurban sana Yanık Ozan, Elde bayrak, dilde ezan, Cephelerde destan yazan, Er ararsan Artvin’de var. Muhammet AVCI 7 Mart 2004/ Artvin MEMLEKET HASRETİ Nerde benim gamlı, yaslı dağlarım, Gece demez, gündüz demez ağlarım. Bedenim bir yerde, gönlüm bir yerde, Aramıza inmiş demirden perde, Ey vatanım, sen nerdesin ben nerde, Nerde benim gamlı, yaslı dağlarım, Gece demez, gündüz demez ağlarım. Yaslı yüreğime neşe dolmuyor, Gurbette derdimi kimse bilmiyor, Ne söylesem olmuyor ah olmuyor, Nerde benim mor sümbüllü bağlarım, Akşam olur, sabah olur ağlarım. Kimlere söylesem, bilmem derdimi, Kimse benim gibi acı gördü mü? Kurtlar gitmiş, ayı basmış yurdumu, Nerdesiniz ölülerim, sağlarım? Ah çekerde yaşın yaşın ağlarım, Geçen günler artık masal oldular, Umut çiçeklerim bir bir soldular, Gönlüme acılar, dertler doldular, Çoruh gibi boz bulanık çağlarım, Dizlerimi döver döver ağlarım. Sürüler kırlarda yaylanmaz olmuş, Türküler, şarkılar söylenmez olmuş, Hanlarda kervanlar eylenmez olmuş, Nerde kaymaklarım, sarı yağlarım, Hasretini çeker çeker ağlarım. Memleket hasreti yüreğimde kor, Anlatmaya kelimeler yetmiyor, Bitmiyor ah, bitmiyor ah, bitmiyor, Nerdesiniz ölülerim, sağlarım, Seher demez, şafak demez ağlarım Esen yellere bak, hasret yelidir, Gözyaşlarım dersin bahar selidir, Senden ayrılalı gönül delidir, Nerde benim gamlı, yaslı dağlarım, Gece demez, gündüz demez ağlarım. Rüzgâr olup göklerinde eseyim, Haydut olup yollarını keseyim, Kaderim böyleymiş, kime küseyim? Sende geçti hep çocukluk çağlarım, Akşam olur, sabah olur ağlarım. Günlerdir, aylardır haber gelmiyor, Yarabbi, derdimi kimse bilmiyor, Yüreğim yanıyor, yüzüm gülmüyor, Nerde benim mor sümbüllü bağlarım, Hep memleket hasretinden ağlarım. Yanık Ozan, senin derdin bitmiyor, Bülbüllerin kederinden ötmüyor, Yar hayalin gözlerinden gitmiyor, Nerde benim gamlı, yaslı dağlarım, Bahar demez, hazan demez ağlarım. 1 Mayıs 2007/ Akyazı Muhammet AVCI