SAKARYA 'DA YAŞADIĞIM ANILARA YOLCULUK

1970 yılında gelmişim ilk defa Sakarya 'ya. O zaman lise 1 öğrencisiydim, İstanbul 'da okuyordum. Hafta sonları Akyazı 'ya ablama ve dayılarıma gelirdim. 2005 'de tayinimin Akyazı 'ya çıkmasıyla Akyazı 'da 6 yıl oturmuşum. Akyazı ile ilgili anılarım çok olduğundan onları Akyazı Anıları olarak ayrı bir yazı olarak yazmışımdır. 2011 'de Adapazarı 'nda ev alıp kendi evimize taşınmamızla Adapazarı anılarım hayat bulmaya başladı. Daha ev bakıyoruz. Apartmanın giriş kısmında Van 'dan tayinle gelip kiralık ev arayışında olan Yasemin & Uğur çiftiyle karşılaştık. Yasemin hanım bize dönüp: Evi alın da bize kiraya verin. Sözü hala aklımda. Gelin görün ki onlar da bizim ev aldığımız apartmanda oturup bize komşu oldular. ************* Apartmana taşındıktan sonra apartman komşularımızla hiçbir zaman izleri silinmeyecek olan güzel komşuluğumuz oldu. Apartmanda oturanlarla ve ayrılanlarla da hala muhabbetimiz sürüyor. Öyle ki sarı taksiyle hiç işimiz olmadı. Sağ olsunlar iyi ve kötü günlerimizde hep yanımızda oldular. Günlerimiz de, iftarlarımız da ve rutin ziyaretlerimiz de devam ediyor. Bir iftarda Sakarya Park 'ta yine birlikteydik ve güzel bir anı olarak gönüllerimizde yaşatıyoruz. ************* Adapazarı 'nda oturmaya başlamıştık ki yeğenim Emine Seçkin bana dedi ki: Sakarya İl Halk Kütüphanesinde bir arkadaşım var, tanış istersen. Ben hemen gidip, tanışıp çayını içerken: Kütüphanemizde her ay Sakarya Yazarlar ve Şairler Derneğinin Şiir Dinletileri var. İstersen katıl. Ben de söylendiği gibi SAYŞAD 'a üye olup şiir programlarına aralıksız katılıp şiirlerimi yorumluyordum. ************ Yenikent’e yeni taşınmıştım. Arada sırada Karaman’a gider, Şairler Derneği’nden tanıdığım Ekrem Yalbuz’la çay içip muhabbet ederdik. Yine böyle bir gündü. Karaman’a vardım, 17 Ağustos Camii’nin önü çok kalabalık. Cenaze var. Ölen her kimse katılım yoğundu. Ekrem Hoca’ya bakındım.  Her tarafı didik didik ettim. Ekrem Hoca yok. Başka kimseyi de tanımıyorum. İçime korku düştü. -Şu tabuttaki Ekrem Hoca olmasın? Diye içimden bir alt yazı geçti. Epey aradan sonra aynı yerde Ekrem Hoca’mla karşılaştım ve içimden geçen alt yazıyı onunla paylaştım. O da gülümsedi. Maalesef şimdi onu gerçekten kaybettik. ************ Arada bir muhtar, vali ve büyükşehir belediye başkanlarını ziyaret ederek mahallemizle ilgili sorunları iletirim. Yine günün birinde muhtarı ziyaret ettim. Muhtara: -Kaldırıma ihtiyaç var -Sokak lambalarına ihtiyaç var. -Bazı yerlerde su sızıntıları var -Mahallede bir ilkokula, Kütüphaneye ihtiyaç var, gibi sorunları sıraladım. Muhtar: -Sokak lambalarını Sedaş’a, -Su sızıntılarını Adasu’ya, -Kütüphaneyi, Kültür Müdürlüğüne, -Okulu, Milli Eğitim Müdürlüğüne, Kaldırımları belediyeye söyleyeceksin., dedi. Ben de dönüp ona: -Peki, sen ne iş yaparsın, dedim. ************* Günün birinde oturduğum mahalleye sinema sanatçısı Türkan Şoray geldi. Kitabını imzaladı ve ben de kendi kitabımı imzayıp verdim. ************ Sakarya Yazarlar ve Şairleri ve ülkemizin değişik yerlerinden gelen şairlerle birlikte Sapanca'da bir Şiir Şöleni düzenlendi. Çok güzel bir buluşmaydı. 2017 'de benim yeni çıkan ikinci kitabım 'Düşler Ülkesinde Dolunay Vakti ' için SAYŞAD 'ın katkılarıyla bir imza günüm olmuştu. Birçok akrabam, komşum ve arkadaşımla bir araya gelmiştik. ************* Daha sonra SAYBİR 'e üye olup İl Sosyal Politikalar İl Müdürlüğünün salonunda düzenlenen Şiir Şölenlerine katıldım. Bir keresinde şair arkadaşlarımızla birlikte Ferizli Cezaevindeki tutuklulara şiirler okuduk. Çok anlamlı bir gündü. ************ Yine bir yaz günü şair ve yazar Ömer Emecan 'ın davetiyle Kocaali 'de şair ve yazarlarla buluştuk. Aysen Akdemir, Reyhan Karagöz Çatin, Ali Çetinkaya ve Cevdet Altay 'la orda tanıştık. Aysen Hanım, sevgili yeğenim İznik kaymakamı iken 'İznik Şiir Akşamları 'na katılıyormuş. Aradan yıllar geçti ve bana eşiyle birlikte ziyaretime gelip kitaplarını hediye etti. Ben de kendisine ailemle birlikte bir bayram ziyaretinde bulundum. *********** Bir gün Adapazarı’ndan, Akyazı’ya gidiyordum. Yan koltuğa güngörmüş, yaşlı biri oturmak istedi. Koltuk boştur, dedim ve oturdu. Ben, her zaman ki gibi kitap okuyordum. Öyle sohbete daldırdı ki beni, kitap okumadan vaz geçtim, yolun nasıl bittiğini bile fark edemedim. Uzun süre Almanya’da çalışmış, uygar biri. Sakaryalı. -Nerelisin, diye sordu. Artvinliyim, dedim.  Kitap okumama hayran olduğuna işaret ederek: Bu çağda kitap okuyana zor rastlıyor insan. Artvinli olduğunu sormadan anladım, dedi ve devamla: Artvin insanı sıcakkanlıdır, konukseverdir, çalışkandır. Artvin’den doktor çıkar. Artvin’den mühendis çıkar. Artvin’den öğretmen çıkar. Artvin’den adam çıkar, dedi. Artvinliler 'e olan muhabbeti seyahat süresince sürdü. Ayrılırken veda edip ayrıldı. ************** Sakarya Atatürk İl Ormanında aralıksız olarak ülkemizin dört bir yanına dağılmış olan tüm köylülerimizle Bahar Şenliklerinde birlikte olduk. Birlikte piknik yapıp birlikte horon oynadık. Eş- dost, hısım akraba ve konu- komşumuzla hasret giderdik. 2008 Bahar Şenliği’nde Sakarya- Atatürk İl Ormanı’ndaydık. Ülkemizin dört bir köşesinden gelen köyümüz Yanıklılılarla dolmuştu kocaman İl Ormanı. Şenliğe köyümüzün yetiştirdiği ilk kaymakamımız Hüseyin Avcı da katılmıştı. Şenlik, canlı yayın yapan Kaçkar televizyonuyla şenliğe katılamayanlarca da ülkenin her köşesinden izleniyordu. TV yapımcısı, arada katılımcılarla röportaj yapıyordu. Bir ara mikrofonu kaymakam Hüseyin Avcı’ya uzattı. Hüseyin Avcı: -Burada bulunmaktan çok mutluyum. Bu tür etkinliklerin insanlarımızın birbirlerini tanıması açısından önem taşımaktadır. Ben, köyüme gittiğimde, yeni nesli tanıyamıyorum. Tanıdıklarımın da çoğu öteki âleme göç etmişler. İnsanın tanıdıkları göç etmişlerse, o insan da yakında göç edecek demektir. Hem de öyle oldu. Aradan sekiz ay geçti- geçmedi, kaymakamımız da tanıdıklarının yanına göçtü. Durağı uçmağ ola! *********** Pandemi dönemi öncesi sürekli tıraş olduğum kuaförüm vardı. İki sene sonra aynı berberi aradım, göremedim. Az ötede başka bir berberin koltuğuna oturdum. Ve: _Buralarda Ertuğrul diye bir berber vardı, kapandı mı, ne oldu, dedim. Berber: _Kalk, seni Ertuğrul'a götüreyim, dedi ve götürdü. Meğer ona yakın pasajdaymış. Teşekkür ettim. Ertuğrul'a varınca anlattım Dündar berberin vefalı davranışını. Ertuğrul, kendine müşteri kazandırmasından çok, böyle bir meslektaşının oluşuna daha çok sevindi. ****************** Yenikentpark benim ikinci adresim. Evime çok yakın bir dinlenme yeri. Birçok şiirimi burada oturduğum kamelyalarda yazmışım. Birçok konuğumla bu mekanda buluşmuş, söyleşmiş ve çay içmişimdir. Paris 'ten, İstanbul 'dan ve ülkenin değişik yerlerinden gelen şair ve yazarlarla şiiri konuşup çay- kahvemizi içmişizdir. ************** Üç kez canlı yayına radyoya çıkmışlığım var. Üçünde de doyasıya şiir okumuş ve söyleşi yapmışımdır. ************ Sene 2012. Yurtdışı seyahati için, yeşil pasaport başvurusu yapıyordum. Sakarya İl Milli Eğitim’e gittim. Girişteki görevli kimliğimi bırakmamı istedi. Üst katlarda işlem başlattım, kimlik istediler. -Benim çift kimliğim yok ki dedim. -İn de al da gel, dediler, alıp işimi hallettim. Ardından Paris’e gittim. Ermeni yasasının Senatoda oylandığı gündü. Baktım, kocaman binanın etrafında bir- iki polisin dışında hiçbir güvenlik önlemi yoktu. Şaşırdım. Oğluma dönüp: Bizde sıradan kurumlarda bile olağanüstü güvenlik önlemleri var. Oysa, bugün tüm dikkatlerin üzerinde odaklandığı Senato binasında görünen göze çarpan önlem yok. Demek ki, batı bu konuda da bizden hayli ileride. Aralık 2023 Sakarya Muhammet AVCI